8 definiții pentru monomaniac (s.m.)
Explicative DEX
monomaniac, ~ă [At: NEGULICI / P: ~ni-ac / Pl: ~aci, ~ace / E: fr monomaniaque] 1-2 smf, a Monoman (1-2).
MONOMANIAC, -Ă adj., s. m. f. monoman. (< fr. monomaniaque)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Ortografice DOOM
monomaniac (rar) (desp. -ni-ac) adj. m., s. m., pl. monomaniaci; adj. f., s. f. monomaniacă, pl. monomaniace
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
monomaniac (rar) (-ni-ac) adj. m., s. m., pl. monomaniaci; adj. f., s. f. monomaniacă, pl. monomaniace
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
monomaniac adj., s. m. → maniac
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Sinonime
MONOMANIAC s., adj. v. monoman.
- sursa: Sinonime (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
monomaniac s., adj. v. MONOMAN.
- sursa: Sinonime82 (1982)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Tezaur
MONOMANIÁC, -Ă adj., s. m. și f. (Rar) Monoman. Cf. NEGULICI. Cea mai mare parte a smintiților sînt monomaniaci (adică avînd niște idei fixe, greșite numai într-un punct). BARASCH, I. F. 16/26, cf. COSTINESCU. – Pronunțat: -ni-ac. - Pl.: monomaniaci, -ce. – Din fr. monomaniaque.
- sursa: DLR (1913-2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
- silabație: -ni-ac
substantiv masculin (M13) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
monomaniac, monomaniacisubstantiv masculin monomaniacă, monomaniacesubstantiv feminin monomaniac, monomaniacăadjectiv
- 1. Monoman. DEX '09 DEX '98 DNsinonime: monoman
etimologie:
- monomaniaque DEX '09 DEX '98 DN