2 intrări
7 definiții
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
COMPORTAMENTIST, -Ă, comportamentiști, -ste, adj., s. m. și f. (Adept) al comportamentismului. – De la comportamentism, cu schimbarea sufixului.
COMPORTAMENTIST, -Ă, comportamentiști, -ste, adj., s. m. și f. (Adept) al comportamentismului. – De la comportamentism, cu schimbarea sufixului.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
comportamentist, ~ă [At: DEX2 / Pl: ~iști, ~e / E: comportament + -ist] 1 smf Adept al comportamentismului. 2 a Care aparține comportamentismului. 3 a Care își are originea în comportamentism. 4 a Referitor la comportamentism. 5 a De comportamentism.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
COMPORTAMENTIST, -Ă adj. Referitor la comportamentism. // s.m. și f. Adept al comportamentismului. [Cf. it. comportamentista].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
COMPORTAMENTIST, -Ă adj., s. m. f. (adept) al comportamentismului. (< it. comportamentista)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
comportamentist, -ă adj. Care derivă din teoria comportamentului ◊ „Să nu ni se spună că Francisc Munteanu face proză comportamentistă.” Cont. 3 XI 62 p. 3. ◊ „Prozatorul [...] îmbină deci descrierea comportamentistă cu discursul reflexiv [...]” R.lit. 9 II 84 p. 11 (din comportament + -ist; cf. it comportamentista; DN3)
- sursa: DCR2 (1997)
- furnizată de Editura Logos
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
comportamentist s. m., adj. m. comportamentiști; f. sg. comportamentistă, pl. comportamentiste
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Dicționare relaționale
Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).
COMPORTAMENTIST adj. (PSIH.) behaviorist. (Orientare ~.)
- sursa: Sinonime (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
adjectiv (A6) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
substantiv masculin (M9) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
comportamentist, comportamentiștisubstantiv masculin comportamentistă, comportamentistesubstantiv feminin comportamentist, comportamentistăadjectiv
- 1. (Adept) al comportamentismului. MDA2 DEX '09 DEX '98 DNsinonime: behaviorist
etimologie:
- comportamentism, cu schimbarea sufixului. MDA2 DEX '09 DEX '98