16 definiții pentru reduplicație

din care

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

REDUPLICAȚIE, reduplicații, s. f. Reduplicare. – Din fr. réduplication, lat. reduplicatio.

REDUPLICAȚIE, reduplicații, s. f. Reduplicare. – Din fr. réduplication, lat. reduplicatio.

reduplicație sf [At: BARCIANU / V: (înv) ~iune / Pl: ~ii / E: fr réduplication, lat reduplicatio, -onis] (Lin) Reduplicare (2).

REDUPLICAȚIE, reduplicații, s. f. Reduplicare.

REDUPLICAȚIE s.f. Reduplicare. ♦ (Lit.) Anadiploză. [Gen. -iei, var. reduplicațiune s.f. / < fr. reduplication, it. reduplicazione, lat. reduplicatio].

REDUPLICAȚIE s. f. 1. reduplicare. 2. anadiploză. (< fr. réduplication, lat. reduplicatio)

reduplicațiune sf vz reduplicație

REDUPLICAȚIUNE s.f. v. reduplicație.

reduplicați(un)e f. Gram. repețirea unei silabe sau litere: mur-mur.

*reduplicațiúne f. (lat. reduplicatio, -ónis). Gram. Îndoire, repetițiune de litere, de silabe saŭ de cuvinte, ca vgr. té-tana, am întins, lat. té-tigi, am atins, rom. murmur, țur-țurĭ, tur-tur-ică, bor-bor-osesc, ta-ta, ma-ma. – Și -áție și -áre.

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

reduplicație (desp. -du-pli-, -ți-e) s. f., art. reduplicația (desp. -ți-a), g.-d. art. reduplicației; pl. reduplicații, art. reduplicațiile (desp. -ți-i-) corectat(ă)

reduplicație (-du-pli-, -ți-e) s. f., art. reduplicația (-ți-a), g.-d. art. reduplicației; pl. reduplicații, art. reduplicațiile (-ți-i-)

reduplicație s. f. (sil. -pli-, -ți-e), art. reduplicația (sil. -ți-a), g.-d. art. reduplicației; pl. reduplicații, art. reduplicațiile (sil. -ți-i-)

Dicționare relaționale

Indică relații între cuvinte (sinonime, antonime).

REDUPLICAȚIE s. v. reduplicare.

Dicționare specializate

Explică înțelesuri specializate ale cuvintelor.

reduplicație (lat. reduplicatio „dublare”), sin. anadiploză.

Intrare: reduplicație
reduplicație substantiv feminin
  • silabație: re-du-pli-ca-ți-e info
substantiv feminin (F135)
Surse flexiune: DOOM 3
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • reduplicație
  • reduplicația
plural
  • reduplicații
  • reduplicațiile
genitiv-dativ singular
  • reduplicații
  • reduplicației
plural
  • reduplicații
  • reduplicațiilor
vocativ singular
plural
reduplicațiune substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • reduplicațiune
  • reduplicațiunea
plural
  • reduplicațiuni
  • reduplicațiunile
genitiv-dativ singular
  • reduplicațiuni
  • reduplicațiunii
plural
  • reduplicațiuni
  • reduplicațiunilor
vocativ singular
plural
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

reduplicație, reduplicațiisubstantiv feminin

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.