15 definiții pentru bectimis

din care

Explicative DEX

bectimis sn, a [At: CONV. LIT. XLIII, 925 / V: ~tem~, ~temiz / A: bectimis / E: tc pek-temîz] 1-2 (Tutun) de calitate superioară.

bectemis sn, a vz bectimis

bectemiz sn, a vz bectemis

BECTEMIS, BECTIMIS sbst. Tutun turcesc de cea mai bună calitate: Conu Nae... își face țigări din cutia de bectimis (BR.-VN.) [tc. pek-temiz].

bectemis n. calitate superioară de tutun. [Turc. PEK TEMIS, lit. tare și curat].

bectemís și -imís n., pl. urĭ (turc. ar. pek temiz, foarte curat). Rar. Tutun de cel maĭ bun.

Ortografice DOOM

bectimis (înv.) s. n.

bectimis (înv.) s. n.

bectemis s. n., pl. bectemisuri

bectemis s. n., pl. bectemisuri

Etimologice

BECTIMIS s. n. V. bectemis.

bectimis s. m. – Tutun fin. – Var. bectemis, bectemiz. Tc. pek temiz (DAR).

BECTEMIS s. n. (Înv.) Tutun fin. (din tc. pek temız)

BECTEMIZ s. n. V. bectemis.

Intrare: bectimis
substantiv neutru (N24)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bectemis
  • bectemisul
  • bectemisu‑
plural
  • bectemisuri
  • bectemisurile
genitiv-dativ singular
  • bectemis
  • bectemisului
plural
  • bectemisuri
  • bectemisurilor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N29)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bectimis
  • bectimisul
  • bectimisu‑
plural
genitiv-dativ singular
  • bectimis
  • bectimisului
plural
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • bectemiz
  • bectemizul
  • bectemizu‑
plural
  • bectemizuri
  • bectemizurile
genitiv-dativ singular
  • bectemiz
  • bectemizului
plural
  • bectemizuri
  • bectemizurilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)