13 definiții pentru stucator
din care- explicative (10)
- morfologice (3)
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
STUCATOR, stucatori, s. m. Meseriaș care execută lucrări de stucatură. [Var.: (înv.) ștucator s. m.] – Din it. stuccatore,[1] fr. stucateur. corectat(ă)
- În original, incorect: Din it. stucatore. — cata
stucator sm [At: IORGA, B. R. 113 / V: (înv) știu~, șt~ / Pl: ~i / E: it stuccatore, fr stucateur] Meseriaș care execută lucrări de stucatură (1).
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
STUCATOR, stucatori, s. m. Meseriaș care execută lucrări de stucatură. [Var.: (înv.) ștucator s. m.] – Din it. stuccatore, fr. stucateur.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
STUCATOR s.m. Meseriaș care execută lucrări de stucatură. [Cf. fr. stucateur].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
STUCATOR s. m. muncitor specializat în lucrări de stucatură. (< it. stuccatore, fr. stucateur)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
STUCATOR ~i m. Muncitor specializat în lucrările de stucatură. /<it. stucatore, fr. stucateur
- sursa: NODEX (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
*stucatór m. (it. stuccatore). Lucrător care face stucaturĭ.
- sursa: Scriban (1939)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
ȘTUCATOR s. m. v. stucator.
- sursa: DEX '09 (2009)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
ȘTUCATOR s. m. v. stucator.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
știucator, ~oare smf vz stucator
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
ștucator sm vz stucator
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
stucator s. m., pl. stucatori
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
stucator s. m., pl. stucatori
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
stucator s. m., pl. stucatori
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
substantiv masculin (M1) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
substantiv masculin (M1) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
stucator, stucatorisubstantiv masculin
- 1. Meseriaș care execută lucrări de stucatură. DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- stuccatore DEX '09 DEX '98
- stucateur DEX '09 DEX '98 DN