2 intrări

18 definiții

din care

Explicative DEX

MOSLIM, moslimi, s. m. (Înv.) Mahomedan. [Var.: muslim s. m.] – Din tc. müslim.

MOSLIM, moslimi, s. m. (Înv.) Mahomedan. [Var.: muslim s. m.] – Din tc. müslim.

moslim sm [At: DEX / V: ~lem, mus~ / Pl: ~i / E: tc müslim] (Înv) Mahomedan.

MOSLIM, moslimi, s. m. (Învechit) Musulman. Muri într-o miercuri... zi rea în ochii moslimilor. BĂLCESCU, O. II 166.

MUSLIM s. m. v. moslim.

MUSLIM s. m. v. moslim.

moslem sm vz moslim

muslim sm [At: ȘIO II2, 23 / V: moslem, mos~ / E: tc müslim] (Tcî) Musulman (1).

muslim sm vz moslim

Ortografice DOOM

moslim/muslim (înv.) s. m., pl. moslimi/muslimi

moslim/muslim s. m., pl. moslimi/muslimi

muslim (înv.) s. m., pl. muslimi

muslim v. moslim

muslim s. m., pl. muslimi

Enciclopedice

moslem s. m. v. muslim.

muslim, muslimi s. n. (Înv.) Musulman, mahomedan. [Var.: moslim, moslem s. m.] – Din tc. muslim.

Sinonime

MUSLIM s. v. mahomedan, musulman.

muslim s. v. MAHOMEDAN. MUSULMAN.

Tezaur

MOSLÍM s. m. v. muslim.

MUSLIM s. m. (Turcism învechit) Musulman (1). Dacă un muslim va libera pe sclavul său . . . (începutul sec. XIX). ȘIO II2, 23. Crudul arnăut muri într-o miercuri . . ., zi rea în ochii moslimilor. BĂLCESCU, M. V. 235. S-a închinat după rînduiala drept-credincioșilor moslemi. SADOVEANU, O. XIII, 873. – Pl.: muslimi. – Și: moslim, moslem s. m. – Din tc. müslim.

Intrare: moslim
moslim
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
Intrare: moslim / muslim
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • moslim
  • moslimul
  • moslimu‑
plural
  • moslimi
  • moslimii
genitiv-dativ singular
  • moslim
  • moslimului
plural
  • moslimi
  • moslimilor
vocativ singular
  • moslimule
  • moslime
plural
  • moslimilor
substantiv masculin (M1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • muslim
  • muslimul
  • muslimu‑
plural
  • muslimi
  • muslimii
genitiv-dativ singular
  • muslim
  • muslimului
plural
  • muslimi
  • muslimilor
vocativ singular
  • muslimule
  • muslime
plural
  • muslimilor
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • moslem
  • moslemul
  • moslemu‑
plural
  • moslemi
  • moslemii
genitiv-dativ singular
  • moslem
  • moslemului
plural
  • moslemi
  • moslemilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

moslim, moslimi / muslim, muslimisubstantiv masculin

  • 1. învechit Mahomedan, musulman. DEX '09 DEX '98 DLRLC
    • format_quote Muri într-o miercuri... zi rea în ochii moslimilor. BĂLCESCU, O. II 166. DLRLC
etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.