2 intrări

18 definiții

din care

Tezaur

MOSLÍM s. m. v. muslim.

MUSLIM s. m. (Turcism învechit) Musulman (1). Dacă un muslim va libera pe sclavul său . . . (începutul sec. XIX). ȘIO II2, 23. Crudul arnăut muri într-o miercuri . . ., zi rea în ochii moslimilor. BĂLCESCU, M. V. 235. S-a închinat după rînduiala drept-credincioșilor moslemi. SADOVEANU, O. XIII, 873. – Pl.: muslimi. – Și: moslim, moslem s. m. – Din tc. müslim.

Explicative DEX

MOSLIM, moslimi, s. m. (Înv.) Mahomedan. [Var.: muslim s. m.] – Din tc. müslim.

MOSLIM, moslimi, s. m. (Înv.) Mahomedan. [Var.: muslim s. m.] – Din tc. müslim.

moslim sm [At: DEX / V: ~lem, mus~ / Pl: ~i / E: tc müslim] (Înv) Mahomedan.

MOSLIM, moslimi, s. m. (Învechit) Musulman. Muri într-o miercuri... zi rea în ochii moslimilor. BĂLCESCU, O. II 166.

MUSLIM s. m. v. moslim.

MUSLIM s. m. v. moslim.

moslem sm vz moslim

muslim sm [At: ȘIO II2, 23 / V: moslem, mos~ / E: tc müslim] (Tcî) Musulman (1).

muslim sm vz moslim

Ortografice DOOM

moslim/muslim (înv.) s. m., pl. moslimi/muslimi

moslim/muslim s. m., pl. moslimi/muslimi

muslim (înv.) s. m., pl. muslimi

muslim v. moslim

muslim s. m., pl. muslimi

Enciclopedice

moslem s. m. v. muslim.

muslim, muslimi s. n. (Înv.) Musulman, mahomedan. [Var.: moslim, moslem s. m.] – Din tc. muslim.

Sinonime

MUSLIM s. v. mahomedan, musulman.

muslim s. v. MAHOMEDAN. MUSULMAN.

Intrare: moslim
moslim
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
Intrare: moslim / muslim
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • moslim
  • moslimul
  • moslimu‑
plural
  • moslimi
  • moslimii
genitiv-dativ singular
  • moslim
  • moslimului
plural
  • moslimi
  • moslimilor
vocativ singular
  • moslimule
  • moslime
plural
  • moslimilor
substantiv masculin (M1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • muslim
  • muslimul
  • muslimu‑
plural
  • muslimi
  • muslimii
genitiv-dativ singular
  • muslim
  • muslimului
plural
  • muslimi
  • muslimilor
vocativ singular
  • muslimule
  • muslime
plural
  • muslimilor
substantiv masculin (M1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • moslem
  • moslemul
  • moslemu‑
plural
  • moslemi
  • moslemii
genitiv-dativ singular
  • moslem
  • moslemului
plural
  • moslemi
  • moslemilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

moslim, moslimi / muslim, muslimisubstantiv masculin

  • 1. învechit Mahomedan, musulman. DEX '09 DEX '98 DLRLC
    • format_quote Muri într-o miercuri... zi rea în ochii moslimilor. BĂLCESCU, O. II 166. DLRLC
etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.