8 definiții pentru mitigație

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

mitigație sf [At: DN3 / P: ~ți-e / V: ~iune / Pl: ~ii / E: fr mitigation] (Rar) Moderare.

MITIGÁȚIE s.f. (Rar) Moderare, îndulcire, îmblânzire. [Gen. -iei, var. mitigațiune s.f. / cf. fr. mitigation].

MITIGÁȚIE s. f. moderare, îndulcire, îmblânzire. (< fr. mitigation)

MITIGAȚIÚNE s.f. v. mitigație.

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

mitigație (rar) (desp. -ți-e) s. f., art. mitigația (desp. -ți-a), g.-d. mitigații, art. mitigației

mitigație (rar) (-ți-e) s. f., art. mitigația (-ți-a), g.-d. mitigații, art. mitigației

mitigáție s. f. (sil. -ți-e), art. mitigáția (sil. -ți-a), g.-d. mitigáții, art. mitigáției

Intrare: mitigație
mitigație substantiv feminin
  • silabație: -ți-e info
substantiv feminin (F135)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • mitigație
  • mitigația
plural
genitiv-dativ singular
  • mitigații
  • mitigației
plural
vocativ singular
plural
mitigațiune substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • mitigațiune
  • mitigațiunea
plural
genitiv-dativ singular
  • mitigațiuni
  • mitigațiunii
plural
vocativ singular
plural