9 definiții pentru isprăvnicesc

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

ISPRĂVNICESC, -EASCĂ, isprăvnicești, adj. Care ține de ispravnic sau de isprăvnicie, privitor la ispravnic sau la isprăvnicie. – Ispravnic + suf. -esc.

ISPRĂVNICESC, -EASCĂ, isprăvnicești, adj. Care ține de ispravnic sau de isprăvnicie, privitor la ispravnic sau la isprăvnicie. – Ispravnic + suf. -esc.

isprăvnicesc, ~ească a [At: (a. 1803) URICARIUL VII, 377 / Pl: ~ești / E: ispravnic + -esc] (Înv) 1 De ispravnic. 2 Privitor la ispravnic. 3 Care aparține isprăvniciei. 4 Referitor la isprăvnicie.

ISPRĂVNICESC, -EASCĂ, isprăvnicești, adj. (Învechit) De ispravnic; privitor la ispravnic sau la isprăvnicie.

ISPRĂVNICESC ~ească (~ești) Care este caracteristic pentru ispravnici; de ispravnici. /ispravnic + suf. ~esc

isprăvnicesc a. de ispravnic: gătirea conacului isprăvnicesc FIL.

1) isprăvnicésc, -eáscă adj. De ispravnic.

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

isprăvnicesc (înv.) adj. m., f. isprăvnicească; pl. m. și f. isprăvnicești

isprăvnicesc (înv.) adj. m., f. isprăvnicească; pl. m. și f. isprăvnicești

isprăvnicesc adj. m., f. isprăvnicească; pl. m. și f. isprăvnicești

Intrare: isprăvnicesc
isprăvnicesc adjectiv
adjectiv (A83)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • isprăvnicesc
  • isprăvnicescul
  • isprăvnicescu‑
  • isprăvnicească
  • isprăvniceasca
plural
  • isprăvnicești
  • isprăvniceștii
  • isprăvnicești
  • isprăvniceștile
genitiv-dativ singular
  • isprăvnicesc
  • isprăvnicescului
  • isprăvnicești
  • isprăvniceștii
plural
  • isprăvnicești
  • isprăvniceștilor
  • isprăvnicești
  • isprăvniceștilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

isprăvnicesc, isprăvniceascăadjectiv

  • 1. Care ține de ispravnic sau de isprăvnicie, privitor la ispravnic sau la isprăvnicie. DEX '09 DEX '98 DLRLC
etimologie:
  • Ispravnic + sufix -esc. DEX '98 DEX '09

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.