14 definiții pentru baladin

din care

Explicative DEX

baladin, ~ă smf [At: NEGRUZZI, S. III, 266 / Pl: ~e / E: fr baladin] 1-2 (Frî) Bufon.

baladín, -ă s.m., s.f. (lit.; în vechiul teatru francez) Comediant, măscărici, paiață. • pl. -i, -e. /<fr. baladin; cf. baller „a dansa”.

*BALADIN sm. Caraghios, comediant, farsor, persoană care face pe alții să petreacă prin caraghioslîcurile sale [fr.].

BALADIN, -Ă, baladini, -e, s. m. și f. (Franțuzism învechit) Bufon, măscărici; p. ext. comedian. V. paiață, saltimbanc. Aceasta e o comediană, o fată de teatru, o baladină, cum ne ziceți. NEGRUZZI, S. III 446.

BALADIN, -Ă, baladini, -e, s. m. și f. (Franțuzism înv.) Bufon, măscărici; p. ext. comediant. – Din fr. baladin.

BALADIN s.m. (Liv.) Saltimbanc, comediant, bufon, paiață (în vechiul teatru francez). [< fr. baladin, cf. v. fr.. baller – a dansa].

BALADIN, -Ă s. m. f. (în vechiul teatru francez) saltimbanc, comediant, bufon. (< fr. baladin)

baladin m. comediant, farsor: am adunat în juru-i poeți și baladini AL.

*baladín m. (fr. baladin, pv. baladin, d. balar, a dansa). Farsor, bufon.

Ortografice DOOM

baladin (livr.) s. m., pl. baladini

baladin (livr.) s. m., pl. baladini

baladin s. m., pl. baladini

Sinonime

BALADIN s. v. bufon, măscărici, paiață.

baladin s. v. BUFON. MĂSCĂRICI. PAIAȚĂ.

Intrare: baladin
substantiv masculin (M1)
Surse flexiune: DOOM 3
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • baladin
  • baladinul
  • baladinu‑
plural
  • baladini
  • baladinii
genitiv-dativ singular
  • baladin
  • baladinului
plural
  • baladini
  • baladinilor
vocativ singular
  • baladinule
  • baladine
plural
  • baladinilor
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

baladin, baladinisubstantiv masculin
baladi, baladinesubstantiv feminin

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.