10 definiții pentru ipohondră
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
IPOCONDRU, -Ă adj., s. m. și f. v. ipohondru.
IPOCONDRU, -Ă adj., s. m. și f. v. ipohondru.
- sursa: DEX '96 (1996)
- adăugată de gall
- acțiuni
IPOHONDRU, -Ă, ipohondri, -e, adj., s. m. și f. (Persoană) care suferă de ipohondrie. [Var.: ipocondru, -ă adj., s. m. și f.] – Din fr. hypocondre.
- sursa: DEX '09 (2009)
- adăugată de valeriu
- acțiuni
IPOHONDRU, -Ă, ipohondri, -e, adj., s. m. și f. (Persoană) care suferă de ipohondrie. [Var.: ipocondru, -ă adj., s. m. și f.] – Din fr. hypocondre.
- sursa: DEX '96 (1996)
- adăugată de gall
- acțiuni
IPOCONDRU, -Ă adj., s.m. și f. v. ipohondru.
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
IPOHONDRU, -Ă adj., s.m. și f. (Suferind) de ipohondrie. [Var. ipocondru, -ă adj., s.m.f. / < fr. hipocondre].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
IPOHONDRU, -Ă adj., s. m. f. (suferind) de ipohondrie. (< fr. hypocondre)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
IPOHONDRU ~ă (~i, ~e) și substantival (despre persoane) Care este bolnav de ipohondrie. /<fr. hypocondre[1]
- Var. ipocondru (după def. din DEX și DN) — LauraGellner
- sursa: NODEX (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
ipohondru adj. m., s. m., art. ipohondrul, pl. ipohondri; adj. f., s. f. ipohondră, pl. ipohondre
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
ipohondru adj. m., s. m., art. ipohondrul, pl. ipohondri, art. ipohondrii; adj. f., s. f. ipohondră, pl. ipohondre
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
ipohondru
- sursa: MDO (1953)
- adăugată de Ladislau Strifler
- acțiuni
ipohondru.
- sursa: IVO-III (1941)
- adăugată de Ladislau Strifler
- acțiuni
substantiv feminin (F1) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
ipohondru, ipohondrisubstantiv masculin ipohondră, ipohondresubstantiv feminin ipohondru, ipohondrăadjectiv
- 1. (Persoană) care suferă de ipohondrie. DEX '09 DEX '98 DLRLC DN
etimologie:
- hypocondre DEX '09 DEX '98 DN