Definiția cu ID-ul 973407:
Enciclopedice
TABAN tc. „oțel”. 1. – b. (Mar). 2. Tăban (Ard II 108) – mold., 1667 mart 12; olt. (17 B I 367); – Melisian, armean (Băl II). 3. Tăbăniniasă, jup-sa (Vit 10).
TABAN tc. „oțel”. 1. – b. (Mar). 2. Tăban (Ard II 108) – mold., 1667 mart 12; olt. (17 B I 367); – Melisian, armean (Băl II). 3. Tăbăniniasă, jup-sa (Vit 10).