2 intrări

2 definiții

Explicative DEX

RECONCILIATOR, -OARE s. m. f., adj. (cel) care reconciliază; reconciliant. (< fr. réconciliateur)

Ortografice DOOM

reconciliator s. m., adj. m., pl. reconciliatori; f. sg. și pl. reconciliatoare

Intrare: reconciliator (adj.)
reconciliator2 (adj.) adjectiv
adjectiv (A66)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • reconciliator
  • reconciliatorul
  • reconciliatoru‑
  • reconciliatoare
  • reconciliatoarea
plural
  • reconciliatori
  • reconciliatorii
  • reconciliatoare
  • reconciliatoarele
genitiv-dativ singular
  • reconciliator
  • reconciliatorului
  • reconciliatoare
  • reconciliatoarei
plural
  • reconciliatori
  • reconciliatorilor
  • reconciliatoare
  • reconciliatoarelor
vocativ singular
plural
Intrare: reconciliator (persoană)
reconciliator1 (s.m.) substantiv masculin
substantiv masculin (M1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • reconciliator
  • reconciliatorul
  • reconciliatoru‑
plural
  • reconciliatori
  • reconciliatorii
genitiv-dativ singular
  • reconciliator
  • reconciliatorului
plural
  • reconciliatori
  • reconciliatorilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

reconciliator, reconciliatorisubstantiv masculin
reconciliatoare, reconciliatoaresubstantiv feminin
reconciliator, reconciliatoareadjectiv

etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.