10 definiții pentru posttonic
Explicative DEX
POSTTONIC, -Ă, posttonice, adj. (Lingv.; despre silabe sau sunete) Care urmează după o silabă sau după o vocală accentuată. – Din fr. posttonique.
POSTTONIC, -Ă, posttonice, adj. (Lingv.; despre silabe sau sunete) Care urmează după o silabă sau după o vocală accentuată. – Din fr. posttonique.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de oprocopiuc
- acțiuni
posttonic, ~ă a [At: CADE / Pl: ~ici, ~ice / E: fr posttonique] (D. silabe, sunete) Care se găsește după o silabă tonică sau după un sunet accentuat.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
POSTTONIC, -Ă, posttonici, -e, adj. (Lingv.; despre silabe și despre vocale atone) Care urmează după silaba tonică; (despre sunete) care urmează după un sunet accentuat.
- sursa: DLRLC (1955-1957)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
POSTTONIC, -Ă adj. (Despre silabe, vocale atone) Așezat după un sunet accentuat; care urmează după accent. [< fr. posttonique].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
POSTTONIC, -Ă adj. (despre silabe, sunete) așezat după o silabă tonică sau după un sunet accentuat. (< fr. posttonique)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
POSTTONIC ~că (~ci, ~ce) lingv. (despre silabe și sunete) Care succede o silabă accentuată. /<fr. posttonique
- sursa: NODEX (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Ortografice DOOM
posttonic (desp. post-to-) adj. m. (+ s. n.: sunet ~); f. posttonică (vocală ~), pl. posttonice
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
posttonic (post-to-) adj. m.; f. posttonică, pl. posttonice
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de gall
- acțiuni
posttonic adj. (sil. mf. post-) → tonic
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Jargon
POSTTONIC, -Ă adj. (< fr. posttonique): în sintagmele silabă posttonică și vocală posttonică (v.).
- sursa: DTL (1998)
- adăugată de valeriu
- acțiuni
- silabație: post-to-nic
adjectiv (A10) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
posttonic, posttonicăadjectiv
- 1. (Despre silabe sau sunete) Care urmează după o silabă sau după o vocală accentuată. DEX '09 DEX '98 DLRLC DN
etimologie:
- posttonique DEX '09 DEX '98 DN