8 definiții pentru monotipistă
Explicative DEX
MONOTIPIST, -Ă, monotipiști, -ste, s. m. și f. Muncitor care lucrează la monotip (2). – Din it. monotipista.
MONOTIPIST, -Ă, monotipiști, -ste, s. m. și f. Muncitor care lucrează la monotip (2). – Din it. monotipista.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
monotipist, ~ă smf [At: DLR / Pl: ~iști, ~e / E: monotip + -ist] Muncitor tipograf care lucrează la monotip (2).
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
MONOTIPIST, -Ă, monotipiști, -ste, s. m. și f. Lucrător într-o tipografie, care lucrează la monotip.
- sursa: DLRLC (1955-1957)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
MONOTIPIST, -Ă s.m. și f. Lucrător la monotip (1) [în DN]. [< it. monotipista].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
MONOTIPIST, -Ă s. m. f. lucrător la monotip (II, 1). (< it. monotipista)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Ortografice DOOM
monotipistă s. f., g.-d. art. monotipistei; pl. monotipiste
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
monotipistă s. f., g.-d. art. monotipistei; pl. monotipiste
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
monotipistă s. f., pl. monotipiste
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
substantiv feminin (F1) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
monotipist, monotipiștisubstantiv masculin monotipistă, monotipistesubstantiv feminin
etimologie:
- monotipista DEX '09 DEX '98 DN