2 intrări
8 definiții
Explicative DEX
MONOFIZIT, -Ă, monofiziți, -te, adj., s. m. și f. 1. Adj. Care aparține monofizitismului, privitor la monofizitism. 2. S. m. și f. Adept al monofizitismului. – Din fr. monophysite.
MONOFIZIT, -Ă, monofiziți, -te, adj., s. m. și f. 1. Adj. Care aparține monofizitismului, privitor la monofizitism. 2. S. m. și f. Adept al monofizitismului. – Din fr. monophysite.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
monofizit, ~ă [At: DEX / Pl: ~iți, ~e / E: ger Monophysit, it monofisita] 1-2 smf, a (Adept) al monofizismului. 3 Referitor la monofizism.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
MONOFIZIT, -Ă adj. Referitor la monofizitism. // s.m. și f. Adept al monofizitismului. [Cf. germ. Monophysit, it. monofisita].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
MONOFIZIT, -Ă adj., s. m. f. (adept) al monofizitismului. (< fr. monophysite)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
monofizít, -ă s. și adj. (vgr. monophysites, d. mónos, singur, și phýsis, natură). Teol. Care nu admite de cît o singură natură în Iisus Hristos. V. difizit.
- sursa: Scriban (1939)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Ortografice DOOM
monofizit adj. m., s. m., pl. monofiziți; adj. f., s. f. monofizită, pl. monofizite
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
monofizit adj. m., s. m., pl. monofiziți; adj. f., s. f. monofizită, pl. monofizite
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
monofizit adj. m., s. m., pl. monofiziți; f. sg. monofizită, pl. monofizite
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
adjectiv (A2) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
substantiv masculin (M3) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
monofizit, monofizităadjectiv
- 1. Care aparține monofizitismului, privitor la monofizitism. DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- monophysite DEX '09 DEX '98 MDN '00
monofizit, monofizițisubstantiv masculin monofizită, monofizitesubstantiv feminin
- 1. Adept al monofizitismului. DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- monophysite DEX '09 DEX '98 MDN '00