8 definiții pentru idiostil
Explicative DEX
IDIOSTIL, idiostiluri, s. n. (Lingv.) Stil individual. [Pr.: -di-o-] – Din fr. idiostyle.
IDIOSTIL, idiostiluri, s. n. (Lingv.) Stil individual. [Pr.: -di-o-] – Din fr. idiostyle.
- sursa: DEX '96 (1996)
- adăugată de gall
- acțiuni
idiostil sn [At: DEX-S / P: i-di-o~ / Pl: ~uri / E: fr idiostyle] (Lin) Stil individual.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
IDIOSTIL s.n. Totalitatea modalităților de exprimare folosite de vorbitorul unei limbi date, formînd un ansamblu structurat. [Pron. -di-o-. / cf. fr. idiostyle].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
IDIOSTIL s. n. totalitatea modalităților de exprimare folosite de vorbitorul unei limbi; stil individual. (< fr. idiostyle)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Ortografice DOOM
idiostil (stil individual) (desp. -di-os-/-o-stil) s. n., pl. idiostiluri
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
*idiostil (-di-os-/-o-stil) s. n., pl. idiostiluri
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
idiostil s. n., pl. idiostiluri
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Jargon
IDIOSTIL s. n. (cf. fr. idiostyle): totalitatea modalităților de exprimare folosite de vorbitorul unei limbi date, formând un ansamblu structurat.
- sursa: DTL (1998)
- adăugată de valeriu
- acțiuni
- silabație: i-di-os-til, i-di-o-stil
substantiv neutru (N24) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
idiostil, idiostilurisubstantiv neutru
- 1. Stil individual. DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- idiostyle DEX '09 DEX '98 DN