Definiția cu ID-ul 958481:

Dicționare enciclopedice

Definiții enciclopedice

DAVID bibl. rege-profet, ebr. „iubit”. 1. David/ești, -oaia, -u ss.; -escul (Ștef); -a f. (16 A III 303); s. (Isp VI2); -el, Al., mold., 1687 (RI VII 44; Băl VI). 2. Dăvid, -eni s.; -escul (Dm; 16 A II 10). 3. Dialectal: Daghid; Daggid, 1766 (Paș); cu apoc.: Daghii (Sd XXI) II. Scurtări: 1. Daid, Ion (Puc 286); -u Fr. (Ard II 122; Paș). 2. Didu < Davidu (etim. Viciu și Pașca). 3. Cu apoc.: Dav/ul t. (Puc); -el, munt. (BG LIII 157), fam. act; -ița f., țig (Sd VII 273; 17 B I 242); -ițoiu, G. (Tg.-Jiu); -oca fam., Bz. 4. Cu afer., (vezi tema Vid (Partea II-a). 5. Detu ipoc. ard. < David (etim. Pașca); cf. satul băn. Deta. 6. Din blg. Дацо < David (Weig): Dațu, 1533, ard. (Paș); din blg. Дако < David (Weig), v. tema Dacu (Partea II-a).