Definiția cu ID-ul 966068:
Enciclopedice
COTAR subst. 1° cel ce dă cu cotul; 2° omida. 1. Cotărescul, R. (AO VIII 314); Cotorești (ib.), prin as. < Cotărești, v. și Cotor. 2. Cotăran, Ioan, olt. (AO XIII 158).
Exemple de pronunție a termenului „cotar” (1 clipuri)
Clipul 1 / 1