Definiția cu ID-ul 419845:

Etimologice

boiandruc (-ci), s. m. – Cadrul de sus al ușii. – Var. boiandrug, boiandroc. Tc. buyundruk „jug” (Candrea; Scriban).[1]

  1. Var. buiandrug (cf. def. din DEX, Dicționarul de sinonime, Dicționarul ortografic). — blaurb.