2 intrări

12 definiții

din care

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

AXIOMATIZARE, axiomatizări, s. f. Acțiunea de a axiomatiza. [Pr.: -xi-o-] – V. axiomatiza.

AXIOMATIZARE, axiomatizări, s. f. Acțiunea de a axiomatiza. [Pr.: -xi-o-] – V. axiomatiza.

axiomatizare sf [At: DN3 / P: ~xi-o~ / Pl: ~zări / E: axiomatiza] 1-2 Elaborare a unui sistem de axiome (1-2) Si: (rar) axiomatizat1 (1-2). 3 Reducere a cunoașterii umane la un ansamblu de axiome (1) Si: (rar) axiomatizat1 (3).

AXIOMATIZARE s.f. Acțiunea de a axiomatiza. ♦ Elaborare a unui sistem de axiome. [< axiomatiza].

AXIOMATIZA, axiomatizez, vb. I. Tranz. A reduce la un ansamblu de axiome. [Pr.: -xi-o-] – Din fr. axiomatiser.

axiomatiza vt [At: DN3 / P: ~xi-o- / Pzi: ~zez / E: fr oxiomatiser] 1-2 A elabora un sistem de axiome (1-2). 3 A reduce cunoașterea la un ansamblu de axiome (1).

AXIOMATIZA, axiomatizez, vb. I. Tranz. A reduce la un șir de axiome. [Pr.: -xi-o-] – Din fr. axiomatiser.

AXIOMATIZA vb. I. tr. (Rar) A reduce cunoașterea la un ansamblu de axiome. [Cf. fr. axiomatiser].

AXIOMATIZA vb. tr. a reduce cunoașterea la un sistem de axiome. (< fr. axiomatiser)

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

axiomatizare s. f. (sil. -xi-o-), g.-d. art. axiomatizării; pl. axiomatizări

axiomatiza (a ~) (desp. -xi-o-) vb., ind. prez. 1 sg. axiomatizez, 3 axiomatizea; conj. prez. 1 sg. să axiomatizez, 3 să axiomatizeze

axiomatiza (a ~) (-xi-o-) vb., ind. prez. 3 axiomatizea

axiomatiza vb. (sil. -xi-o-), ind. prez. 1 sg. axiomatizez, 3 sg. și pl. axiomatizea

Intrare: axiomatizare
axiomatizare substantiv feminin
substantiv feminin (F113)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • axiomatizare
  • axiomatizarea
plural
  • axiomatizări
  • axiomatizările
genitiv-dativ singular
  • axiomatizări
  • axiomatizării
plural
  • axiomatizări
  • axiomatizărilor
vocativ singular
plural
Intrare: axiomatiza
  • silabație: a-xi-o- info
verb (VT201)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • axiomatiza
  • axiomatizare
  • axiomatizat
  • axiomatizatu‑
  • axiomatizând
  • axiomatizându‑
singular plural
  • axiomatizea
  • axiomatizați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • axiomatizez
(să)
  • axiomatizez
  • axiomatizam
  • axiomatizai
  • axiomatizasem
a II-a (tu)
  • axiomatizezi
(să)
  • axiomatizezi
  • axiomatizai
  • axiomatizași
  • axiomatizaseși
a III-a (el, ea)
  • axiomatizea
(să)
  • axiomatizeze
  • axiomatiza
  • axiomatiză
  • axiomatizase
plural I (noi)
  • axiomatizăm
(să)
  • axiomatizăm
  • axiomatizam
  • axiomatizarăm
  • axiomatizaserăm
  • axiomatizasem
a II-a (voi)
  • axiomatizați
(să)
  • axiomatizați
  • axiomatizați
  • axiomatizarăți
  • axiomatizaserăți
  • axiomatizaseți
a III-a (ei, ele)
  • axiomatizea
(să)
  • axiomatizeze
  • axiomatizau
  • axiomatiza
  • axiomatizaseră
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
info
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:

axiomatizare, axiomatizărisubstantiv feminin

  • 1. Acțiunea de a axiomatiza. DEX '09 DN
    • 1.1. Elaborare a unui sistem de axiome. DN
etimologie:
  • vezi axiomatiza DEX '09 DN

axiomatiza, axiomatizezverb

  • 1. A reduce la un ansamblu de axiome. DEX '09 DN
etimologie:

info Lista completă de definiții se află pe fila definiții.