AREOMÉTRIC, -Ă, areometrici, -ce, adj. Referitor la areometrie, de areometrie. [Pr.: -re-o-] – Din fr. aréométrique.

AREOMÉTRIC, -Ă, areometrici, -ce, adj. Referitor la areometrie, de areometrie. [Pr.: -re-o-] – Din fr. aréométrique.

areométric (-re-o-me-tric) adj. m., pl. areométrici; f. areométrică, pl. areométrice

areométric adj. (sil. -re-o-) → metric

areométric, ~ă a [At: DA / P: -re-o- / Pl: ~ici, -ice / E: fr aréométrique] (Fiz) 1 De areometrie. 2 Referitor la areometrie. 3 Specific areometriei.

AREOMÉTRIC, -Ă adj. Referitor la areometrie. [Pron. -re-o-. / < fr. aréometrique].

*areométric, -ă adj. (d. areometru). Fiz. De areometrie.