6 definiții pentru anagramatic
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
ANAGRAMÁTIC, -Ă, anagramatici, -ce, adj. Care formează o anagramă. – Din fr. anagrammatique.
ANAGRAMÁTIC, -Ă, anagramatici, -ce, adj. Care formează o anagramă. – Din fr. anagrammatique.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de ana_zecheru
- acțiuni
anagramátic, ~ă a [At: DEX2 / Pl: ~ici, ~ice / E: fr anagramatique] 1 (D. cuvinte) Care formează o anagramă. 2 (D. texte) Care conține anagrame.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
ANAGRAMÁTIC, -Ă adj. De anagramă. [< fr. anagrammatique].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
ANAGRAMÁTIC, -Ă adj. de anagramă. (< fr. anagrammatique)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Dicționare morfologice
Se indică corespondența dintre forma de bază a unui cuvânt și flexiunile sale.
anagramátic (-na-gra-) adj. m., pl. anagramátici; f. anagramátică, pl. anagramátice
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
anagramátic adj. m. (sil. -gra-), pl. anagramátici; f. sg. anagramátică, pl. anagramátice
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
- silabație: a-na-gra-
adjectiv (A10) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
anagramatic
- 1. Care formează o anagramă.surse: DEX '09 DEX '98 DN
etimologie:
- limba franceză anagrammatiquesurse: DEX '09 DEX '98 DN