3 intrări
O definiție
Explicative DEX
zaman sn [At: NECULCE, L. 162 / Pl: ? / E: tc zaman] (Înv) Prilej (1).
Intrare: Zaman
Intrare: zaman
zaman substantiv neutru
| substantiv neutru (N24) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
Intrare: zăman
zăman1 (pl. -uri) substantiv neutru
| substantiv neutru (N24) Surse flexiune: Scriban | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
zăman2 (pl. -e) substantiv neutru
| substantiv neutru (N1) Surse flexiune: Scriban | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)