2 intrări

3 definiții

Explicative DEX

vilegiatura vi [At: ARGHEZI, S. X, 166 / P: ~gi-a~ / Pzi: ~rez / E: fr villégiaturer] (Rar) 1-2 A merge în vilegiatură (1-2).

vilegiatu sf [At: NEGRUZZI, S. I, 106 / P: ~gi-a~ / V: (rar) ~lig~ / S și: (îvr) ville~ / Pl: (rar) ~ri / E: fr villégiature] 1 Petrecere a unei perioade de timp (în cursul vacanței sau al concediului) la țară, într-o stațiune balneoclimaterică, într-o localitate de interes turistic etc. 2 Călătorie de plăcere. 3 (Nob) Plimbare.

viligiatu sf vz vilegiatură

Intrare: vilegiatura
verb (V201)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • vilegiatura
  • vilegiaturare
  • vilegiaturat
  • vilegiaturatu‑
  • vilegiaturând
  • vilegiaturându‑
singular plural
  • vilegiaturea
  • vilegiaturați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu)
  • vilegiaturez
(să)
  • vilegiaturez
  • vilegiaturam
  • vilegiaturai
  • vilegiaturasem
a II-a (tu)
  • vilegiaturezi
(să)
  • vilegiaturezi
  • vilegiaturai
  • vilegiaturași
  • vilegiaturaseși
a III-a (el, ea)
  • vilegiaturea
(să)
  • vilegiatureze
  • vilegiatura
  • vilegiatură
  • vilegiaturase
plural I (noi)
  • vilegiaturăm
(să)
  • vilegiaturăm
  • vilegiaturam
  • vilegiaturarăm
  • vilegiaturaserăm
  • vilegiaturasem
a II-a (voi)
  • vilegiaturați
(să)
  • vilegiaturați
  • vilegiaturați
  • vilegiaturarăți
  • vilegiaturaserăți
  • vilegiaturaseți
a III-a (ei, ele)
  • vilegiaturea
(să)
  • vilegiatureze
  • vilegiaturau
  • vilegiatura
  • vilegiaturaseră
Intrare: vilegiatură
vilegiatură substantiv feminin
  • silabație: -gi-a- info
substantiv feminin (F43)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • vilegiatu
  • vilegiatura
plural
  • vilegiaturi
  • vilegiaturile
genitiv-dativ singular
  • vilegiaturi
  • vilegiaturii
plural
  • vilegiaturi
  • vilegiaturilor
vocativ singular
plural
viligiatură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • viligiatu
  • viligiatura
plural
  • viligiaturi
  • viligiaturile
genitiv-dativ singular
  • viligiaturi
  • viligiaturii
plural
  • viligiaturi
  • viligiaturilor
vocativ singular
plural
* formă nerecomandată sau greșită – (arată)
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)