O definiție pentru Țuc
Enciclopedice
ȚUC < vb. a țuca ard. 1. Țucu (Mar); -lescu. 2. Țucă, Ist. mold. (Sd VII 327); Țuca b. (17 B IV 132).
Intrare: Țuc
ȚUC < vb. a țuca ard. 1. Țucu (Mar); -lescu. 2. Țucă, Ist. mold. (Sd VII 327); Țuca b. (17 B IV 132).