4 definiții pentru rugăciunar
Explicative DEX
rugăciunar sn [At: MARIAN, NA, 121 / Pl: ~e / E: rugăciune +-ar] (Rar) Molitvelnic.
Enciclopedice
rugăciunar, rugăciunare s. n. (Rar) Molitvelnic. – Din rugăciune + suf. -ar.
- sursa: D.Religios (1994)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Sinonime
RUGĂCIUNAR s. v. molitvelnic.
- sursa: Sinonime (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
rugăciunar s. v. MOLITVELNIC.
- sursa: Sinonime82 (1982)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
Intrare: rugăciunar
rugăciunar substantiv neutru
| substantiv neutru (N1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)