O definiție pentru Panțir
Enciclopedice
PANȚIR subst. 1. – T., monah (Sur XVIII); -i s. (Dm); Panțiru, mold. (Sd; -l m-te. 2. Panțîr (Bîr I). 3. Panțur (Puc); -u, Gh. (IS 281); -u, Banul (Puc); -escu, Ioan (An Pit 80). 4. Panțer, T., act.
Intrare: Panțir