O definiție pentru Mând

Enciclopedice

MÎND probabil < Mandu < Diamant. 1. Mîndescul, Gr. (16 B IV 330); – Florea (17 B II 417) etc. 2. Mîndacu ar. (Cara 268). Mîndău, armaș, 1667 mart 12; -l, t. (C Ștef); Cf. și Măndău mold.

Intrare: Mând
Mând nume propriu
nume propriu (I3)
  • Mând