O definiție pentru Manaf

Enciclopedice

MANAF subst. < tc. „ostaș turc”. 1. Manafi b., ar. (Cara 34); Manafi f.; -ea 1859 (P2). 2. Monafu (Grș 18) sau < monah.

Intrare: Manaf
Manaf nume propriu
nume propriu (I3)
  • Manaf