O definiție pentru Frunte

Enciclopedice

FRUNTE subst. 1. – (Glos); Fruntești s. 2. Frunteș mold. (Dm; Ștef; C Bog; Băl I; Isp V2) etc. – munt. (16 B II 378); Fruntișeni s; Fruntaș fam. buc (M Put 131). 3. Frunce, Todosie (Băl III), cu fonetism dialectal.

Intrare: Frunte
Frunte nume propriu
nume propriu (I3)
  • Frunte
Exemple de pronunție a termenului „Frunte” (50 clipuri)
Clipul 1 / 50