Definiția cu ID-ul 507447:

Dicționare etimologice

Explică etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.

șarlatan (șarlatani), s. m. – Pungaș, escroc. – Mr. șarlatan. Fr. charlatan.Der. șarlatanie, s. f. (escrocherie, pungășie); șarlatanism, s. n., din fr. charlatanisme. Mr., prin intermediul ngr. τσαρλατάνος.