2 definiții pentru strălucitură
Explicative DEX
strălucitură sf [At: BUDAI-DELEANU, LEX. / Pl: ~ri / E: străluci2 + -tură] (Îvr) Strălucire (4).
Regionalisme / arhaisme
strălucitură, strălucituri, s.f. (înv.) strălucire.
- sursa: DAR (2002)
- adăugată de blaurb.
- acțiuni
Intrare: strălucitură
strălucitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |