2 definiții pentru singuraticire

Explicative DEX

singuraticire sf [At: SBIERA, F. S. 297 / Pl: ~ri / E: singuratic] (Îvr) Singurătate (1).

Regionalisme / arhaisme

singuraticire, singuraticiri, s.f. (înv.) singurătate.

Intrare: singuraticire
singuraticire substantiv feminin
substantiv feminin (F107)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • singuraticire
  • singuraticirea
plural
  • singuraticiri
  • singuraticirile
genitiv-dativ singular
  • singuraticiri
  • singuraticirii
plural
  • singuraticiri
  • singuraticirilor
vocativ singular
plural