Definiția cu ID-ul 1362518:
Tezaur
MUTULĂ s. f. (Arhit.) Ornament al antablamentului, în ordinul doric. Cf. DN, DER. – Pl.: mutule. – Din fr. mutule, lat. mutulus.
MUTULĂ s. f. (Arhit.) Ornament al antablamentului, în ordinul doric. Cf. DN, DER. – Pl.: mutule. – Din fr. mutule, lat. mutulus.