Definiția cu ID-ul 1344678:
Tezaur
MUHÁI1 s. n. (Prin Munt.) Căciulă prea mare, diformă, urîtă. Cf. H IX 496. Cîtai muhaiul și-a pus pe cap ! COMAN, GL., cf. L. ROM. 1959, nr. 3, 66. - Pl.: muhaie (L. ROM. 1959, nr. 3, 66) și muhaiuri (COMAN, GL.). – Cf. b u h a i.