2 intrări
3 definiții
Explicative DEX
monoftalm, ~ă smf, a [At: DN3 / Pl: ~i, ~e / E: monoftalmie] 1-2 (Persoană) care suferă de monoftalmie.
MONOFTALM, -Ă adj., s.m. și f. (Suferind) de monoftalmie. [< monoftalmie].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
MONOFTALM, -Ă adj., s. m. f. (suferind) de monoftalmie. (< monoftalmie)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Intrare: monoftalm (adj.)
monoftalm1 (adj.) adjectiv
adjectiv (A1) Surse flexiune: MDN '08 | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
Intrare: monoftalm (persoană)
monoftalm2 (s.m.) substantiv masculin
substantiv masculin (M1) Surse flexiune: MDN '08 | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:
monoftalm, monoftalmăadjectiv monoftalmă, monoftalmesubstantiv feminin monoftalm, monoftalmisubstantiv masculin
- 1. (Suferind) de monoftalmie. DN
etimologie:
- monoftalmie DN