Definiția cu ID-ul 1329110:
Tezaur
MIORLĂIÁLĂ s. f. Faptul de a m i o r l ă i; miorlăit1, miorlăire, miorlăitură. Cf. DM. - Pl.: miorlăieli. – Miorlăi + suf. -eală.
MIORLĂIÁLĂ s. f. Faptul de a m i o r l ă i; miorlăit1, miorlăire, miorlăitură. Cf. DM. - Pl.: miorlăieli. – Miorlăi + suf. -eală.