Definiția cu ID-ul 1329008:
Tezaur
MINTÚȚĂ s. f. (Rar) Mintuliță. Cf. JAHRESBER. VIII, 115. Știi tu ce mintiuță are copilul tău. T. POPOVICI, SE. 581. - Pl.: mintuțe. – Și: mintiúță s. f. – Minte + suf. -uță.
MINTÚȚĂ s. f. (Rar) Mintuliță. Cf. JAHRESBER. VIII, 115. Știi tu ce mintiuță are copilul tău. T. POPOVICI, SE. 581. - Pl.: mintuțe. – Și: mintiúță s. f. – Minte + suf. -uță.