Definiția cu ID-ul 1327689:

Tezaur

MIERUȚ, -Ă adj. (Prin Transilv.) Mierior. Mîndră cu ochii mieruți, S-o săruți, să n-o mai uiți. HODOȘ, P. P. 393. – Pl.: mieruți, -e.Mier + suf. -uț.