2 intrări

4 definiții

Explicative DEX

menituri ssp [At: CANTEMIR, IST. 320 / A: nct / E: meni] (Înv) 1-2 Preziceri (rele).

menitúră f., pl. ĭ. Prezicere. Felu de a meni.

Regionalisme / arhaisme

menituri s.f. pl. (înv.) preziceri, proorociri.

Tezaur

MENITURI subst. (pl.) (Învechit) Prorociri, preziceri (rele). Corbul cînd crîngăește, bine știe el ce fel de menituri menește. CANTEMIR, IST. 320, cf. id. HR. 10. - Accentul necunoscut. – De la meni.

Intrare: menituri
substantiv feminin (F169)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
plural
  • menituri
  • meniturile
genitiv-dativ singular
plural
  • menituri
  • meniturilor
vocativ singular
plural
Intrare: menitură
menitură substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • menitură
  • menitura
plural
  • menituri
  • meniturile
genitiv-dativ singular
  • menituri
  • meniturii
plural
  • menituri
  • meniturilor
vocativ singular
plural