2 intrări
2 definiții
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
EUHEMERÍST, -Ă adj., s. m. f. (adept) al euhemerismului. (< fr. évhémériste)
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
euhemeríst s. m., adj. m., pl. euhemeríști; f. sg. euhemerístă, pl. euhemeríste
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Intrare: euhemerist (adj.)
euhemerist adjectiv
adjectiv (A6) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
Intrare: euhemerist (s.m.)
euhemerist substantiv masculin
substantiv masculin (M9) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)