2 intrări

4 definiții

Dicționare explicative

Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.

constantinopolitan, ~ă [At: IORGA, L. 341 / Pl: ~i, ~e / E: lat constantinopolitanus] 1-2 smf, a (Persoană) care face parte din populația Constantinopolului. 3-4 smf, a (Om) originar din Constantinopol. 5 smp Populație care locuiește în Constantinopol. 6 a Care aparține Constantinopolului. 7 a Care aparține constantinopolitanilor (5). 8 a Privitor la Constantinopol. 9 a Privitor la constantinopolitani (5). 10 a Care este specific Constantinopolului. 11 a Care este specific constantinopolitanilor (5). 12 a Care provine din Constantinopol.

Dicționare morfologice

Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).

constantinopolitan adj. m., s. m., pl. constantinopolitani; adj. f., s. f. constantinopolita, pl. constantinopolitane

constantinopolitan adj. m., s. m., pl. constantinopolitani; adj. f., s. f. constantinopolitană, pl. constantinopolitane

constantinopolitan adj. m., s. m., pl. constantinopolitani; f. sg. constantinopolitană, pl. constantinopolitane

Intrare: constantinopolitan (adj.)
constantinopolitan adjectiv
adjectiv (A1)
Surse flexiune: DOR
masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • constantinopolitan
  • constantinopolitanul
  • constantinopolitanu‑
  • constantinopolita
  • constantinopolitana
plural
  • constantinopolitani
  • constantinopolitanii
  • constantinopolitane
  • constantinopolitanele
genitiv-dativ singular
  • constantinopolitan
  • constantinopolitanului
  • constantinopolitane
  • constantinopolitanei
plural
  • constantinopolitani
  • constantinopolitanilor
  • constantinopolitane
  • constantinopolitanelor
vocativ singular
plural
Intrare: constantinopolitan (s.m.)
constantinopolitan substantiv masculin
substantiv masculin (M1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • constantinopolitan
  • constantinopolitanul
  • constantinopolitanu‑
plural
  • constantinopolitani
  • constantinopolitanii
genitiv-dativ singular
  • constantinopolitan
  • constantinopolitanului
plural
  • constantinopolitani
  • constantinopolitanilor
vocativ singular
plural
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)