7 definiții pentru șahmarand

Explicative DEX

șahmarand sn [At: (a. 1658) URICARIUL XVI, 202 / V: (înv) ~ra, șămure sf / Pl: ~uri / E: tc șahmeran] (Tcî) Brocart.

șahmara sf vz șahmarand

șămure sf vz șahmarand

șahmará f. (turc. [d. pers.] șah merán, „dorința șahuluĭ”). Vechĭ. O stofă orientală țesută cu aur saŭ cu argint (brocat). – Și -ránd, n., pl. urĭ (după smarand).

Sinonime

ȘAHMARAND s. v. brocart.

șahmarand s. v. BROCART.

Regionalisme / arhaisme

ȘAHMARAND s.n. (Mold.) Brocart. Își luasă o fată . . . țiitoare . . . și o purta cu sălbi de galbeni și cu haine de șahmarand. NECULCE. Etimologie: tc. șahmeram.

Intrare: șahmarand
șahmarand
substantiv neutru (N24)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • șahmarand
  • șahmarandul
  • șahmarandu‑
plural
  • șahmaranduri
  • șahmarandurile
genitiv-dativ singular
  • șahmarand
  • șahmarandului
plural
  • șahmaranduri
  • șahmarandurilor
vocativ singular
plural
șămure
Nu există informații despre paradigma acestui cuvânt.
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)