O definiție pentru împotrivnic

Explicative DEX

împotrivnic, ~ă smf, a [At: PSALT. HUR. 64 r/21 / V: ~protiv~ / Pl: ~ici, ~ice / E: în- + potrivnic] 1-2 Potrivnic (1-2).

Intrare: împotrivnic
substantiv masculin (M13)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • împotrivnic
  • ‑mpotrivnic
  • împotrivnicul
  • împotrivnicu‑
  • ‑mpotrivnicul
  • ‑mpotrivnicu‑
plural
  • împotrivnici
  • ‑mpotrivnici
  • împotrivnicii
  • ‑mpotrivnicii
genitiv-dativ singular
  • împotrivnic
  • ‑mpotrivnic
  • împotrivnicului
  • ‑mpotrivnicului
plural
  • împotrivnici
  • ‑mpotrivnici
  • împotrivnicilor
  • ‑mpotrivnicilor
vocativ singular
  • împotrivnicule
  • ‑mpotrivnicule
  • împotrivnice
  • ‑mpotrivnice
plural
  • împotrivnicilor
  • ‑mpotrivnicilor
substantiv masculin (M13)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • împrotivnic
  • ‑mprotivnic
  • împrotivnicul
  • împrotivnicu‑
  • ‑mprotivnicul
  • ‑mprotivnicu‑
plural
  • împrotivnici
  • ‑mprotivnici
  • împrotivnicii
  • ‑mprotivnicii
genitiv-dativ singular
  • împrotivnic
  • ‑mprotivnic
  • împrotivnicului
  • ‑mprotivnicului
plural
  • împrotivnici
  • ‑mprotivnici
  • împrotivnicilor
  • ‑mprotivnicilor
vocativ singular
  • împrotivnicule
  • ‑mprotivnicule
  • împrotivnice
  • ‑mprotivnice
plural
  • împrotivnicilor
  • ‑mprotivnicilor
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)