O definiție pentru strugușor
Explicative DEX
strugușor sm [At: SEVASTOS, N. 137 / Pl: ~i, ~oare sn / E: strug[ure] + -ușor] 1-2 (Șhp) Struguraș (1-2).
Intrare: strugușor
strugușor substantiv masculin
| substantiv masculin (M1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)