O definiție pentru scutință

Explicative DEX

scutință sf [At: PSALT. 28 / Pl: ~țe / E: scuti + -ință] 1 (Înv) Protecție. 2 (Îvr) Adăpost (1). 3-5 (Înv; adesea urmat de determinări care indică felul) Scutire (7-9).

Intrare: scutință
scutință substantiv feminin
substantiv feminin (F1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • scutință
  • scutința
plural
  • scutințe
  • scutințele
genitiv-dativ singular
  • scutințe
  • scutinței
plural
  • scutințe
  • scutințelor
vocativ singular
plural