O definiție pentru păcurime
Explicative DEX
păcurime sf [At: ARH. FOLK. VI, 298 / Pl: (rar) ~mi / E: păcure + -ime] 1-2 (Reg; csc) Turmă (mare) de oi.
Intrare: păcurime
păcurime substantiv feminin
| substantiv feminin (F107) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural | — | — | |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||