O definiție pentru punctuare
Explicative DEX
punctuare sf [At: CARAGIALE, O. IV, 284 / P: ~tu-a~ / Pl: ~uări / E: punctua] (Rar) 1-3 Punctuație (1-3).
Intrare: punctuare
punctuare substantiv feminin
| substantiv feminin (F113) Surse flexiune: DOR | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||