O definiție pentru priimință
Explicative DEX
priimință sf [At: R. GRECEANU, ap. CM II, 201 / P: pri-i~ / Pl: ~țe / E: priimi + -ință] (Înv) Primire.
Intrare: priimință
priimință substantiv feminin
| substantiv feminin (F1) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||