O definiție pentru polilog
Explicative DEX
polilog, ~ă smf [At: ZILOT, ap. GÁLDI, M. PHAN. 232 / Pl: ~ogi, ~oge / E: ngr πολυλόγος] (Înv) Om limbut, guraliv. corectat(ă)
Intrare: polilog
polilog substantiv masculin
| substantiv masculin (M14) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)